Keşke çocuk kalaydım, Tanrım!
Koşaydım yeşil bozkıra, açaydım avuçlarımı beyaz bulutlara...
Keşke kaybolaydım Tanrım!
Kesileydi içimdeki bu sızı; donaydı gözlerimde akan nehirler...
Keşke yırtılaydı dünyanın siyah çehresi, Tanrım!
Yıkılaydı, biteydi zulmün zihnimize kestiği hükümler...
Keşke olmyayadım, Tanrım!
Açmayaydım zülhün hayalin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder