Pazar, Şubat 26, 2006

Sevimsiz Anılar - Tarih: 26.12.99


Çevrede yürüyenler, konuştukların, tanıştıkların, nefret ettiklerin, zenginler ve kimsesizler hepsi birer sensin. Mutluluğu tadışları, günahlarına yenilerini ekleyenler senin birer parçan. İçinde yıkılan duygular ve yarattığın hayaller. Rüyanı saran çirkin ve güzel her şey. Sana muhtaç onlar; yolunu şaşıranlar, sevmediklerin, hasret kaldıkların, şerefin ve ölümün ve bütün bunlar, hepsi, birer senin yaptığın varlıklar. Burası, bütün bunların içinde senin dünyan var. Senin var olduğun dünya, senin içinden, senden kopan parçaların bütünü.

Yalnızsın, her şey sen olduğun halde bir kimsesizsin. Yüzü koyu uyurken dertlerini yanına al, onlarla konuş. Onları sev, kendini öğren. Kendini kendine öğreterek kendini sev. Kendini severek öğren. Kendin ol. İçine gir, kendini tut, affet kendini kendine. Kendinde yap bütün bunları. En çok kendine anlat kendini. Hesap sor, kız, bağır, çığlık at, dua et, itaat et. Kendine yap acımasızlığı, kendin için çal sonsuzluğu. Her şeyi bir kendin olarak gör. Seni saran tılsıma dokun. Gördüğün her şeyde kendini tanı ve okşa. En çok kendini ara bu enkazın içinde. Kendine bencillik gibi bir kötülük yapma. Onlar zaten senin, kendini şımartma. Güzelliğine takılma senin olanların. Bir iyilik yap: kendini kendine kov.

Hiç yorum yok: