Not: Bu şiir Lermantov'dan tercüme edildi...

Burada,
Demir attım yalnızlığa...
Uyku tutmuyor ve karanlık
Yırtmış yakasını gömleğinin, üzerime...

Burada,
Ağır bir tılsım...
Dokunuyor, bedenime ölüm nefesi
Bütün bir insanlığı benimle gömmek için...

Burada,
Ters edilmiş bir beden...
Ne de kıvrak oynuyorlar
Karanlığa gömülürken...

Burada,
Acıları kulağımda...
Yaşam dipsiz kuyu gibi kazınıyor...
Demir atmış kursağıma...